مجموعه ای از خیام خوانی های بوشهری در کنار یزله های همین منطقه که معمولاً در مراسم حنابندان و ختنه سوران و محافل جشن خوانده می‌شوند. وجه تسمیه‌ی این کارگان به خاطر استفاده از رباعیاتی است که لااقل تعدادی از آنها منتسب به خیام است. خیام خوانی گونه ای ویژه، نادر و انتزاعی از موسیقی بوشهر است که توأماً مشتمل بر پریودهای سازی و آوازی بوده، ساز و آواز گاه به صورت مستقل و مبتنی بر مبادله و سؤال و جواب و، گاه در بخش هایی، در همراهی با هم تبلور می یابند. دفترچه‌ی سی‌دی، نوشته‌ی جهانگیر نصری اشرفی و محسن شریفیان، به معرفی کلی این گونه‌ی موسیقایی می پردازد.
